Leren Zwemmen in Open Water

Als kind hebben we meestal zwemmen geleerd. Soms ging dat van school uit, maar vanwege subsidies ligt vandaag de dag de verantwoordelijkheid vaker bij de ouders. Tegenwoordig leert een kind in een zwembad al vroeg kennis maken met water. De ‘juf’ doet dan in het ‘kikkerbadje’ wat spelletjes met kinderen, om hen over dat gevoel van ‘watervrees’ heen te helpen. Na een jaar of wat wordt de basis gelegd voor het eigenlijke zwemmen. Eerst met een drijvend plankje voor en dan met de benen de ‘kikker’ nadoen. Na verloop van tijd komt de armslag erbij en zo leert het kind de ‘schoolslag’. Weer later moet het kind op zijn rug draaien en met diezelfde ‘kikkerbeweging’ leert het kind zich ook op zijn rug voort te bewegen. Als dat allemaal naar wens verloopt, mag het kind op voor zijn eerste diploma. Vanaf dat hij dit diploma heeft gehaald, mag het zelfstandig in ‘het diepe’ zwemmen. Natuurlijk zijn er vervolglessen en -cursussen om uiteindelijk het ‘Zwem ABC’ te halen. Daarna kan het kind nog verder, om zijn zwemvaardigheid te ontwikkelen, zoals duiken, zwemmen in open water en een hele reeks zwemslagen, die we normaal bij wedstrijden te zien krijgen. Wat het kind in ieder geval niet meer zal doen, is opnieuw les gaan nemen bij de juf, die hem ooit van zijn watervrees heeft afgeholpen. Hoe aardig de juf in kwestie ook was en hoe goed ze kon lesgeven, een kind, wat werkelijk goed heeft leren zwemmen, doet dat eenvoudig niet meer. Zo ook op de basisschool. Een kind in groep 8 gaat niet meer in de kleuterklas zitten. Dat lijkt natuurlijk logisch, maar er zijn situaties denkbaar, waar het met die logica helemaal mis is.

Als kinderen voor het eerst te maken krijgen met religie, dan zijn die eerste verhalen bijna als een sprookje. In de christelijke traditie wordt er voorgelezen uit de Kinderbijbel en daarin wordt verteld van een heel bijzondere Man, die heel veel goeds deed voor mensen. Aan kinderen wordt vervolgens met ‘gezag’ van ouders en onderwijzend personeel benadrukt, dat ‘iedereen’, die deze Man lief heeft, zal doen, wat Hij gedaan heeft. De eerste kennismaking met Jezus is als het kennismaken met water in het ‘kikkerzwembadje’. Met verhalen en kleurplaten wordt het kind langzamerhand in een wereld getrokken, die veelal niet groter is dan de kerkorde, die voor al die kleurplaten verantwoordelijk is. Het kind leert gaandeweg, hoe Jezus Zijn Liefde met de mensen deelden en vooral het slimme kind leert, dat als hij nou maar de antwoorden geeft, die de onderwijzer, pastoor of dominee wil horen, hij geprezen zal worden en een voldoende zal krijgen. Of die antwoorden werkelijk juist zijn, daar zal het kind in ieder geval niet naar vragen of gevraagd worden. Zo groeit het kind langzaam op, maar in tegenstelling tot die zwemlessen, waarin hij op een goede dag zelf gaat bepalen, waar hij zwemt, hoe hij zwemt en vooral ook wanneer hij dat doet, komt het kind niet meer vanzelf los van die ‘religieuze zwemleraar’. Het woord van de priester, dominee (of Jehova’s!) dient altijd onbetwist te worden gevolgd. Want kan het kind met zwemlessen nog een zekere mate van ‘autonomie’ bereiken, in kerkordelijk opzicht is dit uitgesloten. De dreiging, die uitgaat van ‘ongehoorzaamheid aan de kerk’ is uitsluiting. De gelovige, die zich niet houdt aan de Kerk, houdt zich ook niet aan God, zo is de Kerkelijke redenering en daarmee verliest de gelovige het recht, om het Koninkrijk van God binnen te treden. Alsof je tegen een goed getraind zwemkind zegt, dat, indien hij met zwemmen niet precies de zwemslagen demonstreert, die hij als les gekregen heeft, hij helemaal niet meer in een zwembad mag komen.

Er zijn legio gelovigen, die doodsbenauwd zijn, om buitengesloten te worden van de Hemel. En die letterlijk hun Ziel bij hun kerkorde onder curatele stellen, om zo het naderend onheil af te wenden. Die het woord van de dominee het liefst letterlijk willen uitvoeren, zolang de man maar niet boos wordt. Hij is immers hun ‘zwemleraar’. Ook de RK Kerk heeft zo zijn zweminstructeurs, die graag reclame maken voor ‘nascholingscursussen’ of APK voor uw Ziel. De RK Kerk heeft de biecht, de schuldbelijdenis en de communie in de aanbieding, om u van uw ergste watervrees af te helpen. Zolang u tenminste maar in hun ‘zwembad’ komt zwemmen en het doet, zoals zij het u willen leren.

Indien u werkelijk uw Ziel wilt volgen en wil leren, om uw Ziel werkelijk te bevrijden van die ‘religieuze angstsyndromen’, wees dan dapper, neem uw Ziel onder uw arm en wandel van dat bewuste ‘zwembad’ vandaan. De Liefde van Jezus, de Zorgliefde van God en de Heilige Geest als ‘zwemleraar’, Zij zullen u leiden naar wateren, waar u naar hartelust kunt zwemmen en plonzen. En mocht u zich soms eens in een golfje verslikken, dan zijn er hulpvaardige Engelen bereid, om u te helpen. En wilt u dan toch nog graag een keertje in het zwembad van uw kerkorde gaan zwemmen, doe dat gerust. Het water is goed en de omgeving vertrouwd. Maar echt (leren) zwemmen, dat doet u alleen in het ‘open water’ van Gods Liefde. Met uw Zielseigen, favoriete zwemslag. Dan beloof ik u, dat uw hele Hemel uitloopt, om u daarbij enthousiast toe te juichen.