Dan is het thans tijd geworden, om aan de Hemel duidelijk te gaan maken, waarom de RK Kerk opent met deemoedigheid, een vermakelijke gloria zingt of bidt, met de Lezingen een mysterieuze saus over het geheel uitsmeert en als laatste een ‘propagandapreek’ heeft gehouden voor God en (vooral eigen) Kerk. Want u dacht toch zeker niet, dat hier sprake is van een ‘spontane actie’. Welnee! En dus is het goed, dat we de partijen even aan u voorstellen. Aan uw linkerhand vinden we de gelovige parochiaan en aan uw rechterhand vinden we God, Jezus, de Hemel etc. En als ‘notaris’ zal optreden de RK Kerk. Bij het aanvangen van de zg. ‘Dienst van de Tafel’ begint het Notariële werk. Allereerst gaat de collecte rond. Die collecte is niet bestemd voor God of de Hemel. Tegelijkertijd zet de priester brood en wijn op het altaar. Blijkbaar is dat zijn aandeel. Dat valt reuze mee, want dat brood en die wijn heeft hij zelf niet meegebracht. Dat stond er al. (Misschien dat ze beter achter in de kerk een bak met geld kunnen neerzetten, zodat ook de gelovige eveneens een ‘passende bijdrage’ kan leveren.)
Als dat allemaal is geordend, dan opent de priester het geheel met de woorden: Bidt broeders en zuster, dat mij en uw offer aanvaard moge worden door God de Almachtige Vader.’ Een groter misverstand kan men op zo korte termijn niet bedenken. Ten eerste spreken we niet van een ‘offer’, als dit niet vanuit de offeraar zelf wordt aangeboden, ten tweede heeft de Hemel totaal niets aan het voorgestelde ‘offer’ van de gelovige en ten derde is dit alles een Katholieke versie van ‘de Goden Gunstig Stemmen’. Daar houden wij hier gewoon niet van. Gewoon je verhaal doen, je zorgen uitspreken en eerlijk vragen op hulp. Dat doet de RK Kerk niet. Zij houdt ervan, om met veel vlagvertoon aan Hemel en Aarde duidelijk te maken, dat zij de ‘notaris van dienst’ zijn, die op het altaar de ‘beschikkingen’ en vooringenomen ‘welbevinden’ met een hoop poeha laten ‘passeren’. En dat de RK Kerk ook op voorhand zijn ‘notariskosten’ in rekening brengt, blijkt wel uit de toestemming van de gelovige voor dat feit, getuige diens antwoord: ‘Moge de Heer ons offer(?) uit uw handen aannemen (Nee dus) tot welzijn van ons (Ah, neem je ‘offer’ dan maar weer mee. We houden hier niet van steekpenningen) en van heel Zijn Heilige Kerk. (De notariskosten. Het moet vooral ook dienen tot het in stand houden van het notariskantoor!)
Vervolgens komt er een gebedje van een paar regels, wat de priester voorleest uit een boekje, dat door anderen is opgesteld (hoe bedoel je: ‘Bidden uit het Hart’) en waar werkelijk niemand naar luistert. Vermakelijk is dan wel weer, dat zo’n gebed praktisch altijd eindigt met: ‘Dat vragen wij u door Jezus onze Heer, die met u en de Heilige Geest leeft en heerst tot in eeuwigheid’, waarna de gelovige geacht wordt dit totaal onzinnig en hier en daar beledigende toneelstukje af te sluiten met een welgemeend ‘amen’. Beledigend? Oh zeker. Maar dat is nog niets vergeleken met wat er hierna komt. Het heet de ‘Prefatie’ en het toont de meesmuilende RK Kerk in al zijn Glorie.
De Heer zal bij u zijn
Oh, is dat zo?
De Heer zal u bewaren
Je kunt als gelovige beter bidden: ‘God, bewaar me!’ Verhef uw hart
Weet iemand, hoe dat moet? Wij zijn met ons hart bij de Heer
Totale nonsens. Het feit dat u het zegt, betekent nog niet, dat u het ook bent.
Brengen wij dank aan de Heer onze God.
Ben benieuwd, wat we ervoor moeten doen.
Hij is onze dankbaarheid waardig.
Tot nu toe is de dienst nog een dappere, vermakelijke, manmoedige of hier en daar vrijpostige manier geweest, om het belang van de RK Kerk in de wereld en als ‘notaris van God’ te onderstrepen. Maar je kunt ook te ver gaan als Kerk. En dat is, wanneer je de Waardigheid van God, Jezus en de hele Hemel gaat wegen naar je eigen opvattingen. Dan ga je als Kerk ‘op de Stoel van God zitten’ en als een slager, die zijn eigen vlees keurt, op die manier de eigen Kerk als jury laat optreden over de vraag, of de Hemel het wel waardig is, dat zij de dankbaarheid van de gelovigen of die kerkorde krijgt. Dit is blasfemie, dames en heren lezers! En de hele litanie, die daarna komt en voortduurt tot en met het vermeende Engelenkoor, dat hier de hele dag Gods Majesteit staat te bezingen, is één grote aanklacht tegen de werkelijke Waardigheid, die de HEMEL is. Het is werkelijk onbeschoft, wat hier tussen neus en lippen en ook nog eens onnadenkend wordt geventileerd. Onnadenkend? Zeker wel, zo staat het immer is het boekje!?
Het wordt tijd, dat de Liturgie ontdaan wordt van dergelijke misselijkmakende teksten. Terug naar deemoedigheid, de Bron van de Ware Ziel, waar de mens zijn Liefde en Zorgen voor Gods aanschijn mag uitspreken. En niet met een beurs met geld als ‘offer’. ‘Doe goed aan je Naaste’. En wees dankbaar met de Waardigheid van de Hemel. Daarvoor hoef je beslist niet naar de Notariskerk. Zoiets regelt de Hemel met u gewoon ‘onderhands’.
Morgen: de Consecratie