Ooit vroegen de mensen aan Jezus: ‘Heer, leer ons bidden’. Wat dat betreft zouden de Liturgiecommissies zich wel eens mogen beraden over de vraag, of datgene, wat zij in de kerk denken voor te lezen aan gebeden, ook inderdaad gebeden zijn. Ik loop nu een beetje vooruit op de ‘voorbeden’, maar er is één gebed, wat werkelijk een Gebed is en in elke christelijke geloofsgemeenschap, hetzij in privésfeer of openbaar, in vreugde en in verdriet, in rijkdom en in armoede, kortom in alles, wat Leeft en Doet leven, wordt gebeden. Dat is, wat Jezus ons leerde met Zijn Liefde: het ‘Onze Vader’.
Hier en daar met een ander gebruik van woorden: ‘gelijk wij’ in plaats van ‘zoals wij’, ‘onze schuldenaren’ in plaats van ‘aan anderen’, ‘verzoeking’ in plaats van ‘bekoring’, maar in elke versie met dezelfde eerbiedigheid en bewustheid. Je zou bijna gaan denken, dat dit het enige Gebed is, wat niet door de RK kerk door henzelf is ‘geconfisceerd’. Met andere woorden: ‘Je hoeft niet Katholiek te zijn, om het te mogen bidden!’
In de Eucharistieviering wordt het ‘Onze Vader’ gebeden als afsluiting van de z.g. ‘Dienst van de Tafel.’ Tevens is dit de verbinding tussen die Tafelmanieren en de Communie. Voor de mensen, die niet direct bekend zijn met deze laatste Ceremonie: Tijdens de communie wordt aan de gelovigen een stukje brood uitgereikt, de z.g. Hostie. En als u geluk heeft, dan mag u die Hostie ook nog dopen in een beker met wijn, waarna u, zoals dat heet ‘onder twee gedaantes’ te communie bent gegaan. Ik ga niet flauw doen, door te zeggen, dat een dergelijke gang naar het altaar van u een schizofreen maakt. De twee Gedaantes zijn nl. niet van u, maar van Jezus. Hij is in dat stukje brood en dat beetje wijn Werkelijk Tegenwoordig, zo leert ons de RK Kerk.
Werkelijke Tegenwoordigheid is de dogmatische opvatting van de Rooms Katholieke Kerk, dat Jezus Christus ‘werkelijk tegenwoordig’ is in brood en wijn. Met andere woorden: met deze term wordt door de RK Kerk aangeduid, dat tijdens de consecratie van een Eucharistieviering, Jezus Christus zich daadwerkelijk in brood en wijn manifesteert. Niet te verwarren dus met de term: Transsubstantiatie.’ Want die gaat over de vraag, hoe Jezus Christus zich in brood en wijn manifesteert. Welke betekenis dat dus eigenlijk heeft. De RK Kerk houdt het bij ‘Werkelijke Tegenwoordigheid’. Dus geen metafoor of spiegelbeeld. “Neen”, zegt die kerk dan: “Brood en Wijn zijn Christus en zelfs het kleinste stukje brood dient daarom te worden aanbeden als zijnde Goddelijk.’
Maar het brood verandert niet in het Lichaam. Het Lichaam verandert in het brood. De wijn verandert niet in bloed. Het bloed verandert in de wijn. Als je het Zuiver wil beschouwen, doe dat dan goed!
Er kan dus geen sprake zijn van een Werkelijke Tegenwoordigheid. Het is werkelijk een zware overtreding van het tweede van de 10 Geboden. Het Gebod, dat zegt: ‘Gij zult u geen gesneden beeld, noch enige gelijkenis maken, van hetgeen boven in den hemel is, noch van hetgeen onder op de aarde is, noch van hetgeen in de wateren onder de aarde is.Gij zult u voor die niet buigen, noch hen dienen’. Nou, dat lijkt me toch duidelijke taal. Helaas niet voor de RK Kerk. Die legt dit gebod uit als: ‘Gij zult u zich geen afgodsbeelden maken’. En daar hebben ze ook alle redenen voor, om dat zo te doen. Immers, als er één christelijke Kerk is, die van zowat alles en iedereen een beeld heeft gemaakt, dan is het de RK Kerk wel. Het was de kern van het conflict, dat in de geschiedenis bekend staat als ‘de Beeldenstorm’. Is dat dan werkelijk zo erg? Mensen zien graag een Kruisbeeld, ze houden van een Mariabeeld. Wat voor bezwaar kan er bestaan, om dergelijke beelden in je kerk te hebben?
Het bezwaar zit niet in het hebben van dergelijke voorstellingen. Het bezwaar zit ook niet in de Liefde, om dergelijke voorwerpen (beelden en relikwieën) een eerbiedige plaats te geven en zelfs met respect te behandelen. Neen. Het grote Hemelse Bezwaar ligt in de betekenis van het ‘beeld’ of in dit geval ‘brood en wijn’ gelijk stellen aan het oorspronkelijke!
En hier vinden we dus de Macht, het Aanzien, de Waardigheid en de Rijkdom van de RK Kerk door de eeuwen heen. Zij heeft haar Paus gelijkgesteld aan Petrus, door Petrus gelijk te stellen aan het Pausschap. Zij stelt haar priesters gelijk aan de Apostelen, zij stelt haar waarheid gelijk aan de Absolute Onfeilbaarheid van de Heilige Geest. Zelfs in de 12 artikelen van het geloof stelt zij de Heiligheid van de Kerk gelijk aan de Heiligheid van God, Jezus en de Heilige Geest. En in dat verlengde stelt zij ook maar even, dat het Brood en Wijn door haar toedoen gelijk wordt aan het Lichaam en Bloed van Christus. En dat alles, omdat in de eerste 2 eeuwen een aantal kerkvaders bedachten, hoe ze ‘eenheid’ konden creëren in dat geloofsbeleven van de vroeg-christenen. Zie hier het argument en de oplossing, die men toen bedacht en ging verkondigen: De RK Kerk is gelijk aan de Kerk van Jezus.
Het is dezelfde RK Kerk, die Zijn Goed Verhaal tot op het bot hebben gefileerd en er zo hun eigen macht op hebben gevestigd. Ze hebben Hem en Zijn Zielsliefde weggehaald bij de mensen. Ze hebben Hem verstopt in megalomane kathedralen. Ze hebben Hem opgeborgen in tabernakels van goud en met een grote sleutel, waar alleen zijzelf bij mogen komen. Ze hebben zichzelf Hoogwaardig Bekleed en verkondigen, dat zij Zijn Volmacht hebben, om dit te doen. Ze hebben Zijn Liefde misvormd, zodat ze zichzelf kunnen herkennen. Zo hebben ze hun Heiligheid en daarmee hun vermeende Goddelijke Erkenning veilig gesteld. Of Zijn Boodschap in hun christelijke visie geperst en verkondigd, dat zij Zijn Boodschap oorspronkelijk hebben gelaten. Ze hebben precies van Jezus gemaakt, waarvoor die Farizeeërs Hem aan het kruis hebben genageld. Tenslotte zullen ze uiteindelijk ieder, die het waagt, zich niet naar de letter van de Leer der eigen Kerk te gedragen, zonder blikken of blozen wegjagen van hun versie van de Tafel des Heren. “Geen Brood voor jou, geen Wijn voor jou”. En zo op die manier de Ziel van de mens, voor wie Hij zijn Leven gegeven heeft, liefdeloos en volgens hun dogmatische kerkordelijke regels opgestelde wetten, desnoods een doodschop verkopen. En dat alles met hun zegen: ‘In de Naam van de Vader, de Zoon en de Heilige Geest!’
Er is maar Eén Werkelijke Tegenwoordigheid. En dat is Gods Liefde en Waarheid in de Ziel van Heel de Mens Jezus. De rest is puur blasfemie!
De enige oplossing, om die RK versie van de Werkelijke Tegenwoordigheid wat te kortwieken is gelukkig niet zo moeilijk. Want was het niet Jezus, die sprak: ‘Ik ben het zout der aarde’? Welnu, de eerstvolgende keer, dat u naar een RK Eredienst komt en u gaat te communie, doe dan Zijn Woord indachtig en neem dan die (versie van de) Werkelijke Tegenwoordigheid met een korreltje zout. Hij zal u glimlachend heenzenden!
morgen: De Voorbeden