Gisteren sprak ik met u over driehoeksverhoudingen en de meerwaarde van de som van de drie punten. Je kunt er een ster van maken, met vijf punten en zo meer. Maar belangrijkste van hoeveel het er ook zijn is, dat die punten voldoen aan de voorwaarden van: van elkaar afhankelijk zijn en aan elkaar datgene geven, wat die ander zelf niet heeft. Alleen zo is die meerwaarde te bereiken: Holisme. Voor de eenvoud van ons voorbeeld, verklaringen en werkwijze houden we het op drie punten.
Is dat Holisme dan zo belangrijk? Nou, dat ligt er maar aan, vanuit welk standpunt je dat bekijkt. Voordat je dat doet, moet je eerst zo’n driehoek maken. Dan merk je dat vanzelf. Stel, u heeft een portie patat en u neemt daar mayonaise bij en currysaus, dan kan men wel zeggen, dat die currysaus en de mayonaise de smaak van patat verhoogt, maar andersom hoeft dat dus niet het geval te zijn. Daar kan ik immers ook een frikandel voor nemen. Het holistisch benaderen van patat, curry en mayonaise is dus zinloos. Welke conclusie kunnen we dus trekken? Heel eenvoudig: de mayonaise en de curry zijn in belang niet gelijk aan de patat.
Een ander voorbeeld werkt wel: Werkgevers, werknemers en werkgelegenheid. De werkgever kan werknemers aan werkgelegenheid helpen, maar ook werknemers kunnen hun werkgelegenheid omzetten ten gunste van de werknemer en de werkgelegenheid zorgt voor beider inkomen. Sterker nog, indien deze driehoeksverhouding in evenwicht blijft, kan dat alleen maar bevorderlijk zijn voor de som van het resultaat! De kunst voor de werkgever is, om de werkgelegenheid niet uit de pas te laten lopen van zijn produktieproces, de werknemer moet zijn werkgelegenheid dienen en daarmee vastigheid creëren over inkomen en de werkgelegenheid moet gegarandeerd blijven, ander lopen de andere twee gevaar. Alledrie zijn ze in Holistische zin afhankelijk van elkaar en kunnen ze als zo ook veel meer voor elkaar betekenen. Zo werkt dat!
Kennen we nog meer van die vormen, waar de een afhankelijk is van de ander en gezamenlijk een drieëenheid vormen. Zeker wel! En omdat dit verhaal een Hemels Verhaal is, zullen we ons eens richten op Driehoeken met een religieuze ondergrond. Nou, dan zijn dat er nogal wat: het Hindoeïsme kent zijn Brahma, Vishnoe en Shiva. In de Griekse oudheid hadden we Demeter, Dionysos en Persephone, om maar eens wat voorbeelden te noemen. En in het christelijke deel van de Hemel kennen we ook zo’n Triade, die door de RK Kerk aangeduid wordt met de Heilige Drieëenheid, ofwel: De Vader, de Zoon en de Heilige Geest. Zij vormen met zijn drieën het letterlijke beeld van de Christelijke Kerk. Mystiek gezien is er een minder bekende Triade te vormen, maar met onmiskenbaar dezelfde Betekenis: Ziel, Liefde en Waarheid, waarbij ‘de Vader’ wordt weergegeven in de Ziel, ‘de Zoon’ in Liefde en de ‘Heilige Geest’ in Waarheid. Jezus zelf heeft er in Zijn Leven ook een voorgesteld: de Weg als ‘de Zoon’, de Waarheid als de ‘Heilige Geest’ en het Leven als de ‘Vader’.
Deze Hemelse Triades is datgene, wat de Mensenziel dient te Leven. Alleen zo kan hij zijn Ziel ‘naar Gods Beeld’ doen groeien. En of dat dan een Griekse God is of een Hindoeïstische God of een Christelijke God, dat mag niets uitmaken. De Hemelse Triade is de Kern van Liefde. En de rest valt onder de categorie: ‘Als het beestje maar een naam heeft’.
Morgen neem ik u mee langs de (christelijke) kerkordes en laat u zien, wat zij met hun Hemelse Triade hebben gedaan.