Gisteren hebben wij u uitgelegd, dat de ‘Sola Scriptura’ voor de Protestanten het ‘Woord van God’ is. En ze beschouwen de Bijbel ook als ‘enige Bron’ voor die stelling. Maar betekent dat dan ook, dat de Protestanten zich in het ‘herkennen’ van Gods Woord, uitsluitend beperken tot de Bijbel? Neuh… Ze willen alleen voorkomen, dat er een kerkorde zal komen, die ook gaat beweren, dat het woord van de Bijbel alleen uit te leggen is in een vergadering van de hoogste baas en zijn directe ondergeschikten. Daarom houden die Protestanten het toch maar op de Bijbel. Tja, daar zit je als ‘minder Bijbelvaste’ gelovige toch raar naar te kijken. Want bij alles, wat de Protestant probeert uit te leggen in levensbeschouwelijkheid, geloofszaken, maar ook om het even welke andere maatschappelijke of sociale vraagstukken, komt die Bijbel op tafel. En dan krijg je toch wat ‘vreemde’ gevolgtrekkingen. De Zondagsheiliging bijvoorbeeld. Naar de regel “En God heeft den zevende dag gezegend, en die geheiligd; omdat Hij op denzelven gerust heeft van al Zijn werk, hetwelk God geschapen had, om te volmaken.” uit het handboek voor katholieke huisartsen (Geneesis 2:3) maken sommige Protestantse richtingen op, dat er op zondag geen lichamelijke arbeid mag worden verricht. Dat staat er niet. Er staat uitsluitend, dat God de zevende dag gezegend heeft, omdat Hij uitrustte van zijn WERK! Wanneer nu die Protestanten die regel inderdaad letterlijk nemen, dan komen ze in grote problemen. Want er is er maar één in die kringen, die juist op zondag zijn werk staat te doen en dat is hun eigen dominee! En dat mag dus niet.
‘Neen’, zeggen die Protestanten dan: ‘De dominee doet het Werk des Heere!’. Ja zeg, hoor eens! werk is werk. Als de Heere op zondag niet ‘wil werken’, dan een dominee al helemaal niet, natuurlijk. Want die geeft het ‘slechte voorbeeld’. Maar nee, de rechtlijnige Protestant houdt het verklaard, dat men op zondag geen ‘onnodige lichamelijke inspanning’ mag verrichten. En deze Protestanten beschouwen bijkans elke ‘lichamelijke inspanning’ als ‘onnodig’. Dus volgt hieruit, dat er ook op zondag niet gefietst mag worden, want fietsen is een ‘onnodige lichamelijke inspanning’ volgens de Bijbel van die Protestanten! Ziet u het voor u, dat al die Christelijk Gereformeerden de hele dag in hun bed liggen te ruften, om toch maar vooral de Bijbel in ere te houden en zo weinig mogelijk te doen. Want stel je voor, dat de Heere u, liggend in een heerlijk warm bad zou aantreffen en dat Hij vertoornd roept: ‘Goddeloze Zondaar, voor U geen Hemelse Zaligheid, want die heeft u op aarde reeds genoten!’
Ook hier is de letter van het Woord belangrijker geworden, dan wat zij in feite poogt te verklaren. Ook de ‘Sola Scriptura’ heeft zo zijn beperkingen.
Maar toch zijn er gelukkig genoeg verhalen, boeken, films, TV programma’s en andere publicaties te vinden, die wel degelijk Gods Woord weergeven. Alleen in hedendaagse taal en met hedendaagse voorbeelden. En da’s voor de rechtlijnige Protestant bijna niet voor te stellen en ze houden zich om die redenen er dan ook verre van. En toch denken wij, dat er één eerlijk voorbeeld te geven is, waarin zelfs de meest rechtlijnige Protestant zal moeten toegeven, dat dit verhaal zo uit de Bijbel had kunnen komen, als die Bijbel vandaag geschreven zou zijn. En wij doelen op het boek van David Ray Wilkerson, een Amerikaanse Evangelist en schrijver van het wereldberoemde boek ‘The Cross and the Switchblade’, het verhaal, dat ook verfilmd werd en in Nederland verscheen onder de titel: ‘Het Kruis in de Asfaltjungle’. Wilkerson schreef ook ‘Het Visioen’ en het vervolg ‘Het Visioen voorbij”, over profetieën, die hij van God zou hebben ontvangen. Maar vooral het eerstgenoemde boek is werkelijk indrukwekkend te noemen.
In het boek vertelt Wilkerson over zijn eerste 5 jaar als jeugdwerker in New York en zijn ontmoeting aldaar met Nicky Cruz en andere leiders van de talloze jeugdbendes. Wilkerson predikt hen, dat Jezus ze liefheeft en hij ziet hoe tallozen, waaronder Nicky Cruz, zich tot Christus bekeren. Het boek had en heeft een grote impact en is inmiddels meer dan vijftig miljoen maal verkocht en in meer dan dertig verschillende talen vertaald. In 1970 werd het ook verfilmd, met Pat Boone in de rol van Wilkerson en Eric Estrada als Nicky Cruz, de leider van de gang, die op latere leeftijd zelf ook prediker is geworden. Je kunt dus niet zeggen, dat het boek of de film nergens over gaat. Een ‘must-read’ boek of ‘must-see’ film voor iedere jongere, Katholiek of Protestant, Moslim of Atheist. Het blijft een van de meest bijzondere geschiedenissen over liefde, genade en de waarheid dat niemand ooit zo ver is dat hij de weg terug niet meer zou kunnen vinden.
Morgen nog wat voorbeelden van ‘Sola Scriptura’ in de huidige wereld.