Er zullen weinig mensen zijn, cultureel onderlegd of niet, die deze beroemde regels niet kennen. ‘Zijn of niet zijn, dat is de vraag’. Wel, vandaag gaan we ons eens bezig houden met dit stukje historische literatuur. Het zijn de beginregels van een monoloog, die uitgesproken wordt door Hamlet, waarin hij de vraag stelt, wanneer je werkelijk bent, die je zou moeten of willen zijn. in het fragment staat bijvoorbeeld vrij vertaald: ‘Wie zou in pijn en ellende willen leven, als we niet bang waren voor wat er na onze dood komt. Juist die onzekerheid maakt, dat onze wil verlamt en maakt het denken lafaards van ons’. Het is dus de aarzeling voor een mogelijk nog zwaarder, rampzaliger alternatief, dat ons niet doet zijn, wie we zouden willen zijn.
Geldt dit voor van alles in ons leven? Jazeker? Wie zich bewust is van risico’s, zal wel drie keer uitkijken, voordat hij ‘ja’ zegt. De wereld draait om het zoveel mogelijk spreiden van risico’s, zowel in economie, als in politiek, als ook in religieuze opvattingen. Waarbij bij dat laatste de angst voor de Hel er door menig kerkorde van kinds af aan al goed is ingeslagen. In economisch verband heet het ‘beleggen in risicoloze fondsen.’ De opbrengst is lager, maar het risico klein. Wil je meer verdienen, dan moet je beleggen in meer risicovolle aandelen. In de politiek moeten al die regeringsleiders elkaar te vriend houden, omdat ze op enigerlei wijze afhankelijk van elkaar zijn. Daarom kan Mark Rutte niet tegen Poetin zeggen, dat hij eens op moet houden met de zaak rond de MH17 ramp zo te traineren en onmiddellijk de daders moet uitleveren. Want Nederland heeft Russisch gas nodig. Met andere woorden: Rutte kan niet zeggen, wat hij vind, dus kan hij niet zijn, wie hij is.
In religieuze uitleg is daar de Protestantse uitleg van de Predestinatieleer, die de Protestant ervan weerhoudt, om zelf initiatief te tonen, ook als hij zou vinden, dat het misschien eigenlijk wel zinnig zou kunnen zijn. Maar omdat hij de Heere niet voor de voeten wil lopen en daarmee zijn eigen Zaligheid in gevaar zou kunnen brengen, doet hij liever voorkomen, dat het de Heere is, die het zo wil. En als de Heere het anders zou willen, dan had de Heere dat maar moeten doen of zeggen. De Protestant brandt zijn vingers liever niet. Maar de Protestant is dus niet zichzelf, hij is evenzeer de ‘angstgegner’ van zijn eigen Ziel.
Zo spreekt de Heer: ‘Ik Ben die Ik Ben’. Als er iemand is, die absoluut geen Hamlet hoeft te citeren, om Zijn Liefde te Leven in de wereld, dan is het God wel. En Jezus deed het in de wereld zo ongelooflijk zuiver voor. Juist Zijn Kruisdood was het onomstotelijke bewijs van Zijn Zuiverheid. Jezus liet zich niet van zijn Ziel brengen en had daar zijn leven voor over. En wat houdt Jezus ons voor? ‘Doe Gij insgelijks!’ Welnu, dat is ook precies, wat de mens zou moeten leven. En de consequenties van die keuze voor Lief nemen. De christelijk gereformeerden hebben hun ideale godsdienst en zelfs als zij zich daar maatschappelijk buiten de orde stellen, dan nemen ze dat voor lief. Okee, niet hetgeen wat ze geloven, is altijd zoals Jezus het heeft bedoeld, maar hun Zielsliefde, om het zo te doen en daarbij elke maatschappelijke kritiek te trotseren, verdient beslist respect.
Leef de Liefde, die u in uw Ziel heeft leven. Leer uzelf te luisteren naar uw Ziel en wijk daar niet vanaf. Maak vrienden met wie u vrienden wil zijn of worden. Doe uw ziel groeien in de ruimte van Liefde voor die mensen, die daarom vragen. Geloof uw eigen geloof in God, Jezus, de Bijbel of God mag weten, waarin. Maar doe het groeien vanuit uw eigen Ziel. Als zal er kerkordelijke kritiek zijn van Onze kant, het zal niet gaan over uw Oprechtheid van Geloof. Pas dan bent u zelf ook, wie u werkelijk bent. Onze William Shakespeare heeft in zijn Hamlet dus ongelijk.
‘Worden of niet worden’, dat is de vraag!
‘Zijn of niet zijn’…..is het antwoord!