Nu we zo’n beetje in vogelvlucht wat praktijkvoorbeelden hebben aangehaald, wordt het eens tijd, om uzelf af te vragen, waar u met al deze kennis en wijsheid naar toe wil. En ook, om eens af te bakenen, wat binnen gen-technologie en het ethisch denken te combineren valt en ook, wat niet. En we nemen daarbij als voorbeeld het standpunt van een van de, op dit punt, meest aktieve politieke partijen van Nederland, de SGP. En we zullen proberen, om dit met respect te doen voor haar voorman, de heer Kees van der Staaij. Waarom de SGP en waarom Hem? Heel eenvoudig: ‘Er is geen politieke partij in Nederland, die een zo principieel standpunt inneemt inzake deze materie. En we kunnen mede door het vergelijken van standpunten en opvattingen, u toch een beetje verder helpen in het bepalen van uw standpunt. Wie dus verwacht, dat wij in de Hemel onze eerlijke Kees een potje gaan zitten bashen (pesten), die komt bedrogen uit.
DE SGP heeft als standpunt, dat het menselijk leven een kostbaar geschenk is van God. Zij gruwt van het idee, dat een nieuw mensenleven in wording moet worden beschouwd als een klompje cellen. Heeft de SGP gelijk? Ja en nee. Een klompje cellen, dat zich langs natuurlijke weg ‘ontvouwt’ als een volwaardig mensje, dat is natuurlijk het grote Wonder. Maar er is een andere manier van kijken nodig, om het toch ook te relativeren. Zolang het klompje cellen ‘slechts’ een klompje cellen is, kunnen we er niets meer van maken. Er zou dus een grens moeten worden bepaald, wanneer men een celklomp niet meer beschouwt als een ‘produkt’ van celdeling, maar als een mens-in-wording. Want als de SGP een juiste manier van denken hanteert, dan zou zij ook de niet-bevruchte eicel als ‘mogelijk menselijk leven’ moeten beschouwen. En helaas is zo’n eicel ten dode opgeschreven, of de SGP dat nu wil of niet. Maar ook van de mannelijke zaadcellen blijft er maar één ‘overeind’. Wat wil de SGP met al die miljarden levende zaadcellen doen, die toch ook het ‘menselijk leven’ kunnen vormen? Dus ook voor de SGP moet er zo’n grens te duiden zijn, waar ‘de cel’ ophoudt en ‘de mens’ begint.
Abortus is voor de SGP onbespreekbaar? Onzin! Ook de SGP erkent, dat er ‘noodsituaties’ zijn, waarin met (voor de SGP ook) pijn in het hart moet worden besloten tot beëindiging van de zwangerschap. Voor de SGP is dus min of meer de vraag, of de zwangerschap anders wel was gewenst. En hier ligt voor de SGP de grens: ‘Een noodsituatie bij een gewenste zwangerschap is voor de SGP een eerlijke keuze.’ Alle andere vormen van onderbreking, alsmede ongewenste zwangerschappen, zijn voor de SGP onbespreekbaar als het gaat om abortus. De Hemel kan zich hier wel in vinden, zij het dan, dat niet de SGP kan bepalen, wanneer het gaat om ‘noodgevallen’ of ‘ongewenste zwangerschap’. En dat doet de SGP gemakshalve wel heel vlot en vanuit zijn eigen visie. De waarde van het leven is een groot goed. Maar de waarde moet ook zichzelf kunnen Leven en in geval van ‘ongeborenheid’ de kans krijgen, om dat ook te kunnen bereiken. En indien zal blijken, dat deze waarde in genen dele gehaald zal worden, dan betekent dat er een extra argument gehanteerd zou kunnen worden, waarbij ook abortus (provocatus) een eerlijke keuze is. En die ligt in de garantie, dat een mensenkind in gezondheid en Liefde kan groeien tot een volwaardig mens. Die garantie moet eerlijk aan het ongeboren leven gegeven kunnen worden. En is die garantie er niet, noch zal die garantie er komen, dan mag men eerlijk spreken van een ‘breuk’ met de ‘verwachting’. En die ‘breuk’ kan men ook beschouwen, indien de ongeboren vrucht (tal van) mankementen vertoont, waardoor het leven als mens bij aanvang al in de vernieling ligt. Een mensenleven, dat geen Liefdevolle en ‘Heel de mens verwachting’ beleeft, heeft ook immers zelf niets te verwachten. En als je dan ook nog de religieuze standpunten van de SGP meeneemt (‘Predestinatie’) dan kan zo’n mensenleven veel leed bespaard worden, door niet voldragen te worden. Het is niet het standpunt van de SGP. Het is ook niet het standpunt van de Hemel, beslist niet. Maar indien de zaken er werkelijk beroerd voorstaan, zowel op gezondheidsniveau van de ongeboren vrucht, als ook het gebrek aan werkelijke Liefde en respect voor het nieuwe leven, dan zal de Hemel vrede hebben met die breuk.
Voor de Hemel is in werkelijkheid alleen de Ziel van de mens de verbondenheid met God. Het wereldlijke Lichaam is het huis van die Ziel. Over dat huis zal de Hemel geen ander oordeel hebben, dan dat het de Ziel in Liefde en Waarheid huisvest. Al het andere verdient respect en eerbied. Voor de Hemel is alleen de Ziel relevant.
Morgen het ethisch geweten van de SGP rond de gen-technologie.