De Hemel is Gods Wereld. De Liefde van God geeft de Hemelse Wereld de Adem, die zij vraagt en nodig heeft. De Zon in die Hemelse Wereld geeft de Hemelse Wereld Kracht van leven. De kleuren van die Wereld zijn mooier, voller en diep-warmer dan men op aarde ook maar ergens zou kunnen vinden. Het Leven in deze Wereld is toevertrouwd aan Zielen, die deze Wereld dienen. Zij zijn de Hoeders en Bewaarders van Gods werkelijke Schepping. Deze Zielen ademen Liefde als ware zij gelijk aan die Liefde. Toch zijn Zij dat niet. Zij hebben de verbondenheid van Liefde en Waarheid in hun Ziel, doch hebben nergens de persoonlijke behoefte, zich hierop te laten voorstaan. Alles wat zij doen is in Dienst van die Hemelse Schepping zijn.
Indien daartoe de noodzaak bestaat, komen deze Zielen naar de wereld van mensen, om een Plan van Gods Liefde ten uitvoer te brengen. Zij worden hiertoe geïncarneerd in een mensenleven en leven het leven als dat van een mens. De verbondenheid met de Hemelse Wereld zal voor die Zielen zich altijd doen leven. Sommigen van die mensenlevens komen in de menselijke wereld aan bekendheid toe, anderen blijven in stilte hun Taak uitvoeren. Deze geïncarneerde Zielen kennen geen zonde, want alles wat zij doen, is Liefde hebben voor hun Taak. Het is ook het enige, waartoe zij geboren zijn.
De wereld kan een dergelijke Ziel beschadigen. De Ziel kan ook verliezen van zorgen. Zorgen over wereldlijke aangelegenheden, zoals geld, bestaan en gezondheid. Zelfs zo erg, dat de Ziel zijn vertrouwen in zijn Wezen kan verliezen. Dan heeft de Ziel het heel zwaar, want het zal uit eigen kracht weer overeind dienen te komen, om zich weer aan de Hemelse Liefde te binden en door te gaan met zijn Taak, waartoe hij gekomen is.
De Taak van de Ziel kan veel omvatten als het gaat om de uitvoering ervan, maar de Kern van de Taak is altijd dezelfde: ‘De Liefde van Gods Wereld in de wereld van mensen doen leven, dan wel opnieuw tot leven brengen, daar waar het is gestorven.’ En de uitvoering van deze Kern is ook altijd dezelfde: Daar, waar de Liefde verstoord is, deze herstellen met de middelen, die beschikbaar zijn, dan wel, die de Ziel tot zijn beschikking is gesteld.
Een dergelijke Ziel is de verpersoonlijking van Gods Liefde en in het verlengde de Hemelse Liefde. Hij is de Liefde van het Instrument, dat hij is, om de Taak uit te voeren. Hij is ook het Instrument van Gods Liefde, want zonder die Bron zou de Ziel niets tot stand (kunnen) brengen. Veel van deze Zielen kennen de wereld, doch de wereld kent vele van deze Zielen niet. Is dat voor de Ziel een probleem? Neen, integendeel. De wereld draait vandaag de dag om ‘bekend zijn’ en met deze bekendheid ‘macht’ uitoefenen. De Hemelse Ziel heeft niets met deze macht en levert dus ook graag zijn ‘bekendheid’ in, om te voorkomen, dat hij die macht opgedrongen krijgt. Om dezelfde reden geeft de van Hemelse Liefde levende mensenziel graag het fenomeen ‘rijkdom’ in. Want wie zich in de wereld rijk heeft kunnen rekenen, kent een aantal zaken niet meer, die juist voor het leren kennen van de Ziel zo belangrijk zijn: verlangen, eenvoud, zorg en verantwoordelijkheid. Wie rijk is, hoeft maar met zijn vingers te knippen, of hij heeft, wat hij verlangt. Wie rijk is, verliest het oog voor de schoonheid van eenvoud. Wie rijk is, die koopt de zorg af, door daar anderen voor in dienst te nemen. En wie rijk is, draagt alleen zijn eigen verantwoordelijkheid, om rijk te blijven.
Afgezien van een enkele Hemelse Ziel, die een toevallig in het oog lopende Taak te vervullen heeft, vervullen de meeste van deze Zielen hun Taak in anonimiteit. Maar ook, indien zij hun Bron willen Luisteren, dan zoeken zij de Stilte van hun Ziel in de kleinst mogelijke ruimte. Zij hebben geen behoefte aan megalomane kathedralen en imposant ogende kerkpleinen. Zij zoeken niet de ruimtes van het grote publiek. Zij blijven de rust zoeken, daar waar geen mens hen zal storen.
De Hemelse Ziel leeft zijn mensenleven in Liefde voor de Bron van Zijn Ziel. En de Bron van zijn Ziel is hem altijd en immer nabij. Hij is eruit geboren, hij heeft eruit geleefd en zal er ook uit sterven. En dan zal de Hemelse Ziel zich weer voegen bij zijn Hemelse Zielsbroeders, in de hoop, dat de Taak is volbracht, zoals het naar besten kunnen is gedaan.
De Hemelse Ziel zoekt niet zichzelf. Zij is Liefde in persoon en dat is het enige, dat zij kent en leven wil.