Om de betekenis van de z.g. Heilige Drieëenheid goed te kunnen duiden, vind u hier een beknopte theoretische beschrijving: De ‘Mens’ is in zijn geheel opgebouwd uit een samengaan van drie elementen: zijn Ziel, zijn lichaam en zijn geest. Zij vormen in verbondenheid een z.g. ‘Triade’. Mystiek gezien is er ook een Hemelse Triade te benoemen: de Ziel als Vader, de Liefde als Zoon en de Waarheid als Geest. Deze mystieke betekenis valt volledig samen met de Hemel, waarbij de eigenschappen van de drie genoemde elementen samen een grotere eenheid vormen, dan de som van de drie elementen apart doen. Die laatste beschouwing staat in de wereld ook wel bekend als ‘holisme.’ De verklaring van deze mystieke en holistische benadering is eenvoudig: De ene component, die de andere versterkt met datgene, wat die andere component uit zichzelf niet heeft of kan leven. De Ziel leeft van Liefde en Waarheid. Indien er geen Liefde is, dan zal de Ziel zelf ook niet zijn. Indien er geen Waarheid is, dan zal de Liefde krachteloos zijn en niets voorstellen. Ziel, Liefde en Waarheid zijn van elkaar afhankelijk en tegelijk elkaars voeding. Waarbij de Ziel de bron is van Liefde. Liefde de beleving is van Ziel en Waarheid, terwijl Waarheid de intensiteit geeft aan de Ziel en Liefde. Zo is opgebouwd, wat we in Hemel en op aarde de ‘Mens’ noemen. Het wezen van de ‘Mens’ is ‘naar Gods Beeld gelijk’. Het enige, dat de ‘Mens’ in zijn leven dient te volbrengen, is zijn eigen Ziel leren beluisteren, zijn eigen Liefde daaruit te vormen en zijn eigen Waarheid aan die Liefde levend maken. De oorsprong van de Ziel, ofwel de Authenticiteit ervan, ligt in het volledig samengaan met Liefde en Waarheid, zoals God Zelf ook Authentiek is. Alleen dan zal de Mens worden, waartoe God hem heeft geschapen, nl. ‘naar Zijn Beeld.’ In deze mystieke compleetheid wordt de ‘Mens’ Eén met God. Tot zover de theorie.
Zo beschouwd zijn de woorden ‘In de Naam van de Vader, de Zoon en de Heilige Geest’ een duiding van die Mystieke Verhouding. En het is met die woorden en om die betekenis, dat christelijke kerkordes zich ‘onderscheiden’ van andere kerkordes. Alles, wat men, bijvoorbeeld tijdens een eredienst, naar voren brengt, zingt, leest, zegent of wat het ook zijn mag, dat wordt beschouwd als zo handelend ‘In de Naam van…’
Nog afgezien, dat men vragen kan stellen, of dat werkelijk zo is, (het antwoord is eenvoudig ‘neen’) is er één ding werkelijk absurd te noemen: Je kunt niet ‘bijeen zijn‘ in de Naam van… De Enige, die zich als zo Werkelijke Tegenwoordigheid aan de wereld toonde, was Jezus. Hij maakt immers daadwerkelijk Deel uit van die Hemelse Triade. Wie dus, om welke reden dan ook zegt: ‘Wij zijn (bijeen) in de Naam van de Vader, de Zoon en de Heilige Geest’, die verklaart daarmee zichzelf als zijnde (gelijk aan een) Deel van de Hemelse Triade. Daar is geen sprake van en om die reden mag men een dergelijke verklaring ‘blasfemie’ (Godslasterlijk) noemen. Zowel van gelovige, als ook van om het even welke voorganger.
Een betere keus zou zijn, om een eredienst te beginnen met de woorden: ‘Wij zijn hier bijeen in de Liefde van de Vader, de Zoon en de Heilige Geest’. Immers, in die betekenis ‘koestert’ u zich in de ‘warmte’ van de Hemelse Triade, zoals de aarde zich koestert in de warmte van zonlicht. De Liefde, die zich vanuit de Hemel over de mensen doet verspreiden en de dankbaarheid, die de mensen tonen en doen leven, ligt veel meer in de ‘integriteit’ bij het weergeven van de juiste verhoudingen.
Uiteraard is er daarnaast nog een theorie over het (onjuist) gebruik van ‘In de Naam van…’ En die ligt met name in de Katholieke Kerkleer, dat een priester in twee gedaantes op het altaar verschijnt: Als ‘In Persona Christi’, maar ook als herder van zijn eigen parochie. Welk voordeel dat hemzelf oplevert, zien we o.a. bij de ‘Schuldbelijdenis.’ Maar dat is voor morgen.