De mensenziel is verbonden met het mensenleven, waarin die Ziel leeft in de wereld, waarin beiden ‘geplaatst zijn’ om redenen, die de Ziel en Hemel in gezamenlijk overleg hebben opgesteld. De christelijke kerken hebben niets met deze Zienswijze en dat is, vanuit hun standpunt logisch te noemen: Het zou hun aandeel inzake de Verbinding tussen de Mensenziel en God totaal overbodig maken. En dat gaat er bij die ‘Roomschen’ eenvoudigweg niet in. De Rooms Katholieke Kerk als ‘hulpverleners’ om de mens en zijn Ziel in Hemelse Liefde te brengen en te doen ontwikkelen in eigen Beleving, dat is toch wel even wat anders, dan Plaatsbekleder van Christus zijn met de Heilige Geest als hun Leidsheer. Op de hele wereld is er geen geloofsrichting te vinden, geen kerkorde, waarbij de leiders van die Kerkorde zich (desnoods met geweld) tussen de mensenziel en God of Hemel heeft geplaatst. Bij de RK Kerk heeft ‘verbeelding’ meerdere betekenissen, maar ze zijn wel allemaal van toepassing.
Maar hoe zit dat dan met de gelovigen zelf? Wat hebben die toch met een kerkorde, die ‘symbool-religie’ en ‘theater’ naadloos in elkaar weten te schuiven. Wat is het toch wonderlijk, om als gelovige iedere week naar dezelfde voorstelling te gaan kijken, waarbij er incidenteel wat aan teksten is geknoeid en waarbij voor de rest praktisch hetzelfde gebeurt, waarbij die gelovige een uur lang in een bank zit en overal ‘ja’ en ‘amen’ op zegt, om na afloop van die voorstelling naar huis te gaan en dan te zeggen: ‘Ik heb mijn geloof beleden!’ Temeer ook, omdat de gelovige weinig tot niets te vertellen heeft over het thema van de voorstelling. En het wil ook nog wel voorkomen, dat de voorstelling opgeluisterd wordt door koorzang of organistenconcerten, die af en toe hinderlijk onderbroken dienen te worden door de woorden van priester of dominee. De Hemel kan zich niet genoeg verbazen over dat, wat de gelovige mens als ‘belijden van zijn geloof’ beschouwt. En het merkwaardigste is, dat men nog verrukt raakt van de ‘ceremoniën’, die tijdens de voorstelling worden uitgevoerd. En waarom? Omdat men al meer dan 1700 jaar aan de toeschouwers loopt te verkondigen, dat die handelingen Heilig zijn. Hoe geïndoctrineerd moet een mensenziel zijn geworden, om daar voor op je knieën te gaan! De Kerk als theatermaker kan de gelovige werkelijk alles voorhouden, zolang de directeur van het Theatergezelschap het maar afkondigt. Hoe totaal afgestompt van je eigen Ziel moet de mens zijn, om werkelijk eigen-wil-loos en wezenloos nergens meer over na te hoeven denken. Hoe naïef is een mensenziel geworden, als hij nergens maar dan ook nergens meer zegt: ‘Daar heeft mijn Ziel een ander gevoel bij’.
De wereld van de mensenziel is een andere, dan de wereld van de religieus christelijke kerkordes u wil doen geloven. En mocht u hierover in discussie gaan met een geestelijke, dan loopt u de kans dat men u verwijt, onzin uit te kramen. De Kerk houdt niet van protesten. Dat heeft zij nooit gedaan. Met de Hemel kunt u elke discussie voeren, zo goed en zo kwaad als u dat maar kunt. Niet altijd zult u de woorden kiezen, die wij hier zo graag uit uw Ziel willen kennen. Maar we houden rekening met het feit, dat u uw eigen Ziel misschien ook niet zo goed kent. Uw gebeden zijn bij ons in goede handen, ook al zijn ze door kerkordelijke bepalingen en/of de Congregatie voor de Geloofsdiscipline niet gesanctioneerd. Misschien zijn uw persoonlijke Zielswoorden niet ‘Goedgekeurd’ door het Episcopaat. Maar de Hemel zal naar uw woorden luisteren. Zij luistert naar uw zorgen, uw angst, uw twijfel, uw boosheid en uw verdriet. In uw gebed mag u naar de Hemel toe best ‘Godverdomme!’ roepen. Zolang die eerlijk in uw Ziel te horen is, zullen wij uw woorden respecteren. Al kunt u natuurlijk wel begrijpen, dat we een dergelijke manier van spreken niet graag aanmoedigen.
Heb vooral geen verbeelding, indien u bidt tot de Hemel. Weest vooral uzelf en denk niet, dat God uw woorden niet zal willen horen, omdat er geen rozenkransgebed aan voorafgegaan is. Wij hebben in onze Hemel ook geen verbeelding, dus wat ons betreft mag u het laten. Spreek vrijmoedig en met respect, opdat wij u ook met respect kunnen antwoorden. Er zal geen Woord vanuit uw Ziel verloren gaan. Maar accepteer ook, dat zaken in uw Zielsleven niet altijd gaan, zoals u dat op dat moment zou willen. De wereld van Hemelse Liefde is groter, dan uw stukje daarin misschien kan betekenen. En mocht u al een tijd niet meer gebeden hebben met woorden, die u nog uit de kerk kent, laat die dan maar even. Dergelijke woorden zijn geen ‘wachtwoorden’ om toegang te krijgen tot Ons. Integendeel. Bij ons kunt u altijd terecht.
Ontdek uw Ziel en leer uw Ziel kennen. En u zult de Waarheid van God en Hemel leren kennen, zoals geen Kerk u dat kan voorhouden. Het is de mooiste reis door de wereld van uw Ziel. We eindigen deze serie met die mooie Waarheid, die je soms op tegeltjes ziet staan: ‘We beloven u geen kalme reis, maar wel een behouden aankomst’. Vrede met u.